Britse Heren op Wimbledon 2023

British Tennis Players, Features, Wimbledon

Products You May Like

Op sommige momenten voelt het alsof het raam voor Dan Evans gesloten is.

Hij komt ook in slechte vorm het gras-seizoen binnen en is nog nooit verder gekomen dan de eerste week op Wimbledon. Voor een speler van zijn kwaliteit is dat verrassend en niet op een bijzonder goede manier.

Zijn backhand-slice blijft echter een krachtig wapen op gras, dus hij heeft het spel om een reeks neer te zetten. De geschiedenis suggereert echter dat hij dit niet zal doen.

Er kan geen twijfel bestaan dat de beste kans op een Britse Wimbledon-winnaar op dit moment Cameron Norrie is.

Hij is de nummer één van Groot-Brittannië en de speler die het meest consistent wint op beide tours, zoals blijkt uit zijn wereldranglijst.

Dat brengt druk met zich mee en hoewel het publiek hem luid zal steunen, heeft hij nog niet de liefde weten op te wekken die Tim Henman en Andy Murray kregen van de SW19 tribunes. Zijn vorm is echter redelijk en hij bewees in 2022, toen hij de halve finales bereikte, dat hij om kan gaan met de druk waar de beste Britse spelers aan worden blootgesteld op Wimbledon.

Het zou gek zijn om te denken van niet.

Zijn dagen van het winnen van Grand Slam-toernooien zijn voorbij, voornamelijk omdat het idee dat hij zeven wedstrijden in twee weken kan overleven steeds onvoorstelbaarder wordt.

Zijn wedstrijden tegen Matteo Berrettini en Thanasi Kokkinakis deden echter het Australische Open dit jaar opleven, dus de magie is duidelijk nog aanwezig. Of hij dit op Wimbledon kan produceren, hangt wellicht grotendeels af van de loting.

Een vluchtige blik op de rankings suggereert waarschijnlijk dat de beste hoop op een Britse Wimbledon-titel rust bij Neal Skupski.

De 33-jarige is nog nooit verder gekomen dan de laatste acht op SW19, maar hij ging dit jaar de French Open in als de nummer één van de wereld in het herendubbel, samen met partner Wesley Koolhof.

Dit biedt natuurlijk geen garanties, maar het kan zijn kansen zeker niet schaden.

Joe Salisbury is mogelijk de minst bekroonde meervoudig Grand Slam-kampioen van Groot-Brittannië.

Hij heeft drie majors gewonnen – twee US Opens en een Australian Open – met zijn vaste partner Rajeev Ram, evenals nog een US Open en een French Open in het gemengd dubbel met Desirae Krawczyk.

Maar Wimbledon heeft hij nog nooit gewonnen. Dat is natuurlijk niet omdat hij het niet heeft geprobeerd. Hij heeft drie keer net naast de herenhalve finales gegrepen en was in 2021 verliezend finalist in het gemengd dubbel met Harriet Dart.

Hij zal dit jaar zeker weer een geduchte concurrent zijn en weinigen zouden het hem misgunnen als hij succesvol is.

De minder geprezen van de Murray-broers heeft eigenlijk meer grandslamtitels in zijn prijzenkast. Dubbelspecialist Jamie heeft zeven Grand Slam-titels gewonnen tijdens zijn carrière, waarvan twee op Wimbledon.

Die twee Wimbledon-titels won hij in het gemengd dubbel met Jelena Janovic en Martina Hingis, en hij verloor nog een SW19-finale aan de zijde van Victoria Azarenka.

Murray heeft ook in de finale van Wimbledon in het herendubbel gestaan. Op 37-jarige leeftijd lijken zijn beste dagen achter hem te liggen, maar als je zo goed kunt voleren als hij, blijf je altijd een bedreiging in het dubbelspel tijdens grote toernooien.

Ryan Peniston sprak vorig jaar tot de verbeelding tijdens het gras-seizoen in het Verenigd Koninkrijk. Hij versloeg toenmalig nummer vijf van de wereld, Casper Ruud – die net de finale van Roland Garros had verloren – op Queen’s en bereikte zelfs de kwartfinales.

Hij kon dit op Wimbledon niet herhalen, maar hij haalde toch de tweede ronde en het zal interessant zijn of hij dit jaar enige vergelijkbare magie kan oproepen.

Lloyd Glasspool behoort niet tot de beste doublespelers van Groot-Brittannië, maar hij kan zeker zijn mannetje staan.

Hij heeft twee keer de derde ronde van het herendubbelspel op Wimbledon bereikt en hoewel hij vaak overschaduwd wordt door spelers als Joe Salisbury, Neal Skupski en Jamie Murray, mag hij zeker niet onderschat worden.

Liam Broady zal niet veel spelers verontrusten in een Grand Slam-toernooi, maar zijn lastige spel mag ook niet onderschat worden.

Hij herstelde zich van een vernederend verlies in de tweede ronde van vorig jaar tegen de als twaalfde geplaatste Diego Schwartzman door hem een set zonder games toe te kennen. Hij liet daarmee zien hoe goed hij kan zijn, hoewel Alex de Minaur daarna veel te sterk was voor hem.

Products You May Like

Articles You May Like

De “Par 4” Regel in de Wereld van Padel
Nieuwe uitdagers op het Premier Padel circuit: Galan en Chingotto
De opkomst van Padel na de Covid-19 crisis
Interview met Yoann Chartron over de Betclic Remontada Padel
Jessica Pegula trekt zich terug uit Italiaans Open